Waar zijn de vaders?

De laatste jaren zijn er profetieën uitgesproken dat kinderen en tieners de laatste grote opwekking zullen inleiden. De verwachting is dat deze opwekking een grote impact zal hebben in de maatschappij en dat het herstel en rechtvaardigheid tot stand zal brengen. Het land zal in al haar facetten tot genezing komen…..

In de Bijbel wordt gesproken over voorwaarden: als mijn volk zich verootmoedigt…als zij zich bekeren….. dan zal ik hun horen, hun zonde vergeven en hun land herstellen (2 Kron. 7:14). Opwekking begint dus met een stap naar God toe, door verootmoediging en het belijden van zonden. En daarin spelen ouders en in het bijzonder de vaders een grote rol.

Op een bijeenkomst in Zwitserland in juli 2005 zei Peter Schmid – een journalist – het volgende hierover: ‘We horen vaak profetische woorden dat het de komende generatie, of de daaropvolgende, zal zijn die een doorbraak gaat brengen in Europa. Ondanks de passie die zichtbaar is in deze jonge mensen, voel ik ook pijn. Een pijn omdat ik niet geloof dat het deze generatie zal zijn die een doorbraak zal brengen want alleen Jezus kan dat doen. Jezus wordt niet verheerlijkt alleen door één generatie, maar juist door het feit dat mensen uit alle generaties samen zullen optrekken. Mensen van alle leeftijden die vanuit een hartsrelatie met elkaar optrekken. Ik geloof dat Gods zegen zal komen wanneer wij ons onderwerpen aan elkaar en elkaar vasthouden. Ik geloof dat de glorie van de Heer zal doorbreken wanneer de jongere generatie haar plaats inneemt in de rij van gelovigen en respect toont voor de ouderen. Wij zijn gaan geloven in een leugen van de humanisten dat wij ons eerst onafhankelijk moeten opstellen voordat wij volwassen kunnen worden. Dat is niet waar. In Ef. 4:16 lezen wij dat het juist in afhankelijkheid is van elkaar dat wij tot groei en opbouw zullen komen.

Aan de jonge generatie wil ik het volgende zeggen. Als we niet terugkeren naar de harten van onze vaders en moeders, zullen er misschien nog wel een paar verhalen over ons geschreven worden, maar er zal geen doorbraak komen.We moeten terugkeren naar de plaats van afhankelijkheid aan onze vaders en moeders. Jarenlang was ik er van overtuigd dat onze generatie een nieuwe toewijding zou brengen en ik maakte me onafhankelijk van mijn ouders. Het was maar kort geleden, nadat ik er zelf een aantal keer over gepreekt had, dat ik tot de ontdekking kwam dat ik het zelf in praktijk moest gaan brengen. Ik heb geweldige ouders, maar ik wist dat ik mijn vader het mandaat terug moest geven om mijn vader te zijn. Wij hebben stil naast elkaar gezeten en ik moest al mijn trots, rebellie en de gedachte dat mijn generatie ‘het’ had, neerleggen en ik moest zeggen: “Papa, ik heb u nodig”.
Vaders en moeders, geloof niet dat wij u niet nodig hebben alleen omdat u niet weet wat een MP3 is. Wij hebben u echt nodig, niet omdat wij u willen gebruiken om daar beter van te worden, maar omdat wij weten dat het Koninkrijk van God alleen kan komen in kwaliteit wanneer wij samen optrekken. Het steeds opnieuw corrigeren is niet de juiste aanpak en ik denk dat dat de pijn is die de scheiding van de generaties veroorzaakt in onze harten. Wij zijn erg goed geweest in kritiek geven en het vertellen aan elkaar wat je plaats is. Leven in herstel betekent elkaar vertrouwen. Dat is de sleutel die de deur zal openen naar een nieuwe beweging van Gods Koninkrijk.
Meer dan ooit verlang ik ernaar dat God zal laten zien hoe mooi het is wanneer moeders en vaders uitstappen in eenheid met hun kinderen en hun harten naar elkaar toe keren.’ Tot zover Peter Schmid.

Onvoorwaardelijke liefde

Waar zijn de vaders en moeders die de eerste stap durven zetten naar hun  kinderen toe? Waar zijn de kinderen en jongeren die verlangen om het herstel van een hartsrelatie met hun vader, met hun ouders?
In 1 Cor. 4: 15 schrijft Paulus: ‘Want al had gij duizenden opvoeders in Christus, gij hebt niet vele vaders.’ Opvoeding is belangrijk en daar wordt vaak over gesproken in de Bijbel, maar een echte vader (of moeder) zijn is veel meer. Het heeft te maken met relatie, met onvoorwaardelijk liefde, respect,
vertrouwen, openheid en met voorbeeld. De gemeente kan daar een belangrijke rol in spelen door 2 ouders te coachen in de (geestelijke) opvoeding van hun kinderen. Kinderen en tieners prikken alles wat onecht of nep is feilloos door. Ze letten meer op hoe u bent en wat u doet dan op wat u zegt. Waar zijn de vaders die het hart van de Vader willen delen met hun kinderen en tieners? Wanneer zien zij dat u tijd neemt om te vasten en te bidden? Wanneer zien zij dat u de computer of televisie uitzet om
tijd te nemen om in Gods tegenwoordigheid te zijn? Ervaren uw kinderen dat u als ouders leeft vanuit de kracht van de Heilige Geest. Wanneer heeft u voor het laatst gepraat met (één van) uw kinderen over God, over geloof en over de vragen die zij hebben?

Verlangen naar de Vader

Veel van onze kinderen/tieners verlangen naar een diepere relatie met God en verlangen naar een leven met Christus wat echt is – ze hunkeren naar het hart van de hemelse Vader maar ook naar het hart van hun biologische vader. Hoe u zich als vader opstelt tegenover uw kinderen zal voor een groot deel bepalend zijn voor hun beeld van God de Vader. Vaders, keer terug naar de harten van uw kinderen. Dit begint op uw knieën in verootmoediging tegenover God. Het is een leugen van de boze die proclameert dat er een onoverbrugbare kloof is tussen de generaties. Dit wil hij u doen geloven omdat hij weet dat de zegen van God zal worden vrijgezet over het land, wanneer de harten van de vaders terugkeren naar de kinderen en de harten van de kinderen naar de vaders (zie Mal 4:6).

Visioen van Cindy Jacobs

In haar boek ‘De Stem van God’ schrijft Cindy Jacobs over een visioen (pg.224) dat ze had gekregen van God. Ze zag een rivier waarvan ze begreep dat het een beeld moest zijn van de rivier waarover gesproken wordt in Ezechiël 47. Ze zag dat die hopeloos vervuild was en dat de mensen, nadat ze lange tijd zich heel vroom hadden gedragen, uiteindelijk op de oevers in slaap sukkelden. De Heer zei dat de rivier vervuild was door veroordeling, kritiek, sektarisme, twist en verdeeldheid. Ze zag hoe ongelovigen naar de rivier kwamen, maar het vervuilde water uitspuugden en daarna weer weggingen.
Vervolgens zag Cindy hoe twee mensen (profeten) naar de slapende gelovigen toegingen en hun ogen zalfde met ogenzalf. Eén voor één werden zij wakker en schrokken ze van de vervuilde toestand van de rivier. Ze probeerden het water te reinigen maar uiteindelijk moest er een gigantische
waterzuiveringsinstallatie aan te pas komen voordat er een klein stroompje schoon water er uit kwam. Er groeiden bomen langs beide oevers en daarna zag ze hoe kinderen in het schone water speelden en hoe gelovigen en uiteindelijk ongelovigen naar de kinderen stonden te kijken. Zij besloten om nog één keer het water te proeven en ze begonnen het te drinken. Ze dronken en dronken. Aldus Cindy Jacobs.

Herstel

Ik heb altijd gedacht dat dit alleen een beeld was van hoe de kinderen voorop zullen lopen in de volgende opwekking. Maar nu zie ik dat er eigenlijk veel meer aan vooraf was gegaan. De volwassenen die de vervuiling van het water veroorzaakt hadden en uiteindelijk in slaap gesukkeld waren, moesten eerst tot nieuw leven en nieuwe inzichten worden gewekt door de profeten. Door de
vervuiling was er geen leven meer mogelijk. Pas toen het water weer schoon was kwam de weg vrij voor de kinderen en daarna ook voor anderen. Als wij – de oudere generatie – gaan begrijpen wat dit betekent dan zullen wij beseffen dat wij wanneer wij tot inkeer, berouw en bekering komen over alle verdeeldheid en ongerechtigheid herstel mogelijk zal zijn voor onze gezinnen en voor het land.

Andere publicaties